top of page

Τα Νέα, της Μυρσίνης Κωστοπούλου 22.10.2015

Η γονιμοποίηση με δότη σπέρματος είναι μια συνειδητή επιλογή για τις γυναίκες οι οποίες ναι μεν είναι γόνιμες αλλά δεν έχουν σύντροφο που επιθυμεί να γίνει πατέρας του παιδιού τους ή δεν πιστεύουν στην προϋπόθεση ύπαρξης ενός πατέρα ή ο σύντροφος έχει προβλήματα υπογονιμότητας και η τεχνητή γονιμοποίηση είναι δύσκολη. 

Το σωματικό βάρος του παιδιού αποτελεί συχνά αντικείμενο αρνητικής ενασχόλησης τόσο του ίδιου όσο και των γονιών του. Η ατμόσφαιρα καταντά αρνητική μέσα στην οικογένεια και είναι ιδιαίτερα έκδηλη κατά την διάρκεια των γευμάτων. 

Πολλοί γονείς βιώνουν το δίλημμα για το αν είναι έτοιμο ή όχι το παιδί τους να πάει στον παιδικό σταθμό. Η αγωνία αυτή διογκώνεται όταν το παιδί είναι το πρωτότοκο της οικογένειας και καταλαγιάζει για το δευτερότοκο, τριτότοκο κ.λπ., όπως άλλωστε και όλα τα γονεϊκά άγχη.

Εξαιρετικά φορτισμένη φαντάζει η τωρινή περίοδος στον ψυχισμό χιλιάδων εφήβων που δοκιμάζουν τις γνώσεις και τις αντοχές τους προκειμένου να κερδίσουν μία θέση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Σχολικός εκφοβισμός είναι η ψυχολογική και η σωματική βία από τον μαθητή-θύτη στον μαθητή-θύμα. 

Η φοβία είναι ένας έντονος και αδικαιολόγητος φόβος για ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση. Οι μικροί αποχωρισμοί από τον γονιό, οι ξένοι άνθρωποι, τα ζώα, τα ύψη, το σκοτάδι είναι συνήθεις πηγές φόβου για τα μικρά παιδιά. 

Η σχέση με τους παππούδες είναι ένας ισχυρός δεσμός αγάπης στη ζωή του παιδιού. Αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την ομαλή εξέλιξη της προσωπικότητάς του, προσφέροντάς του τη δυνατότητα μιας «επιπλέον αγάπης» που διέπεται από τη σοφία, την ενθάρρυνση, την κατεύθυνση, την ασφάλεια, τη συναισθηματική επαφή με το παρελθόν.

Μπορεί το διαζύγιο στην εποχή μας να είναι ένα πολύ διαδεδομένο και περίπου αναμενόμενο φαινόμενο, ωστόσο η απήχηση που έχει για ένα παιδί δεν παύει να είναι επώδυνη. Το βίωμα της απώλειας βιώνεται από εκείνο σαν ένας συμβολικός θάνατος. 

Η τηλεόραση μπορεί να ψυχαγωγεί, να ενημερώνει, να σε απαλλάσσει από τις εντάσεις της ημέρας. Η ανελέητη έκθεση, όμως, στην τηλεοπτική εικόνα ενέχει μία σειρά κινδύνων, ιδιαίτερα όταν οι δέκτες είναι μικρά παιδιά:

Παιδιά χάνουν τα σπίτια τους, πεινούν, σύρονται μέσα από συντρίμμια ή αργοπεθαίνουν. Τι γίνεται με τα «άλλα» παιδιά που βρίσκονται μακριά, προστατευμένα μέσα στο σπίτι τους και άθελά τους ταυτίζονται με το θύμα; 

◄

1/1

►

Please reload

bottom of page